دلها ز هجر روی مهت چون شکسته اند
                                    چشمان به راه آمدنت بس که خسته اند
خیل عظیم منتظــران با تمــام عشـــق
                                   از عمق دل به یـاد ظهــورت نشستـه اند

    ((اللهم عجل لولیک الفرج))

كیستم من شاهكار ملك ذات كبریایم

دهمین مسند نشین از بعد ختم الانبیایم

گوهرى ارزنده از گنجینه‌‏ى جود جوادم

نهمین فرزند دلبند على مرتضایم

مصرعى از شعر ناب عصمت كبراى حقم

هشتمین پرورده‌ى ایمان و صبر مجتبایم

پاسدار پرچم پر افتخار حق پرستى

هفتمین سنگر نشین نهضت خون خدایم

دُرّ عبادت فارغ التحصیل درس عابدینم

ششمین زینت فزا از بهر محراب دعایم

در نایابى ز بحر دانش بحراالعلومم

پنجمین گنجینه‌ى اسرار كل ماسوایم

صادق آل نبى را وارث فقه و اصولم

چارمین استاد دانشگاه تكوین ولایم

وارث موسى بن جعفر در مسیر پایدارى

سومین نور دل آن پیشواى مقتدایم

محور چرخ زمانم، حجت روى زمینم

دومین گل از گلستان على موسى الرضایم

در مسیر حق پرستى بعد آباء گرامم

اولین هادى خلق بعد از مصباح الهدایم

در شجاعت بى قرینم، در سخاوت بى نظیرم

حق پرستان را حبیبم، دردمندان را دوایم

من وصیم، من ولیم، من نقیم، من سخیم

زانكه همنام على معنىِ، هاى هل اتایم

آیه‌ى تطهیر را مصداق و از امر الهى

آیه‌اى از شاخصار نصِ نون اِنّمایم

غم مخور (ژولیده) فردا پاى میزان عدالت

شافعت در نزد حق هنگام پاداش و جزایم

دلم پر مى ‏زند امشب براى حضرت باقر 

                                                            كه گويم شرحى از وصف و ثناى حضرت باقر 

نديده ديده ى گيتى به علم و دانش و تقوا 

                                                            كسى را برتر و اعلم به جاى حضرت باقر 

ز بهر رفع حاجات و نياز خويش گرديده 

                                                           سلاطين جهان يكسر گداى حضرت باقر

زبان از وصف او لكن، قلم از مدح او عاجز 

                                                           كه جز حق كس نمى ‏داند بهاى حضرت باقر  

نزايد مادر گيتى ز بهر خدمت مردم 

                                                          به جود و بخشش و لطف و سخاى حضرت باقر 

به ذرات جهان يكسر بود او هادى و رهبر 

                                                        كه جان عالمى گردد فداى حضرت باقر 

بی ذکر علی صومعه و دیری نیست

                                      کس را پـی درک ذات  او سیری نیست

گویند که از غـیر علـی چشـم بپوش

                                      هـر جـا نگـرم علـی بـود غیـری نیـست